zondag 13 mei 2012

De vangst

Hier volgt dé vangst van de dag!
Ze ligt hier nog wat rond te slingeren, om bewonderd en geaaid te worden, heerlijk!
Na een moeizame start (lees: rommelmarkt 1 = 10 markten voor een entréeprijs van €2), zucht, volgde een aaneenschakeling van puur contentement!
Rommelmarkt 2 was spotgoedkoop. Bij het betreden van de markt (lees: achtertuin van grappig volk die geld inzamelden voor kinderen in Peru, nobel werk, daar houden we ook wel van) zag ik een vintage kinderkeukentje, duidelijk wel wat vergane glorie met nood aan een opsmukbeurt, mààr met de meest schattige schuifjes. Ik bespaarde me de moeite te vragen hoeveel dit me ging kosten. Zeker nadat ik op rm1 bijna (!) €5 euro betaalde voor wat stofresten, letterlijk. Dan botste ik op dit schattige rode stofje, €0,50 was het verdict, idem voor de paarse trui. Toen werd ik wel wat ambitieus zo én nam ik dat snoezige keukentje mee voor €4, wat een koopje! Het moet geschuurd en geschilderd worden, maar ach, het ruwe werk, daar houdt mijn wederhelft wel van.



Ter plekke kregen we nog wat tips, altijd handig.
Bleek er vlakbij een heel dorp garageverkoop te doen, daar is het dan ook grandioos misgelopen. Tegen het einde waren we bijna muilezels en hebben we dan maar beslist dat het onverantwoord was het héle dorp te doen.
Voor nog geen €15 nam ik al deze schatten mee naar huis! Ook nog wat boeken, maar die wilden niet op de foto, en dan de zaken forceren, daar hou ik me ook niet mee bezig.








Contentement, dat is wat ik nu voel! Kennen jullie dat, de rommelmarkteuforie?

maandag 7 mei 2012

Projecten alom

De moestuin, wat een project!
Goed te doen, moest ik niet nog tientallen andere projectjes hebben lopen..
Ik moet u immers teleurstellen, in plaats me te verdiepen in één masterplan stort ik me van het ene in het andere. Het zal u dan ook niet verbazen dat sommige van deze plannen even snel terug opgeborgen worden als ik ze heb opgestart.
Maar.. dat mag niet gebeuren met de moestuin, want dat gaat over eten. En laat dat nu juist iets zijn dat ik heerlijk vind, eten en koken (liefst in de andere volgorde natuurlijk).
Vorig jaar was dit plan me al niet onbekend. Met volle overgave begon ik de woonkamer vol te planten met zaailingen en las ik wel 3 moestuinboeken door elkaar, kwestie van zoveel mogelijk ideeën op te doen.
Het was dan ook een teleurstelling dat het werk dat volgt op zaailingen minder leuk leek (omploegen, bemesten,.. van de grond), gelukkig zijn er voor zulke dingen mijn wederhelft, die niets liever doet dan pooteren in de tuin.
Hoe meer de zon scheen, hoe enthousiaster ik werd!
Ik koos vooral groenten die ik lekker vind, en daar zat natuurlijk de valkuil.
Had ik al vermeld dat wij in een bos wonen, waar de zon wel komt piepen, maar waar het meestal een paar graden kouder is dan pakweg aan de andere kant van ons dorp.
Waar de grond altijd ietwat vochtig is en waar veel bosdieren wonen..
U raadt het al, de tomatenplanten gingen eraan en ook paprika en aubergine lieten het afweten.
Gelukkig waren er ook de volhouders; kerstomaten, sla, worteltjes, radijzen, kruiden allerhande, bessen, courgette en pompoen. En ja, dat maakte mij toch al gelukkig.
Zelfs zo gelukkig dat er ietwat volharding settelde, waardoor ik ook dit jaar de living vol zaailingen zette. Content ben ik ermee. Ze zien er goed uit.



Maar nu.. moeten ze nog in de grond, of op z'n minst verspeend worden.
Verspenen, ook niet bepaald m'n favoriete job.. En in de grond, daarvoor wil ik eerst zon zien, maar waar is ze?

zaterdag 5 mei 2012

De start

En we zijn vertrokken..
Ik althans, of u ook meeleest, dat valt nog af te wachten.
Er is mogelijk geen saaiere dag om een blog te beginnen.
Het regent en als het dat niet doet is het alleszins grijs. Ik was de hele dag gewoon thuis. Dan kookte ik een maaltijd die ik zelf verrukkelijk vond, maar waar mijn wederhelft duidelijk minder gelukkig mee was. We zijn op dieet, kwestie dat we er nog wat deftig uitzien in bikini binnenkort, dus taarten en ander lekkers zat er ook niet echt in.
Wat een start, maar zoals ik al zei, we zijn vertrokken, voor echt.

Toch maar een paar sfeerbeelden laten passeren.


We kregen hier staartloos bezoek, och ja, allemaal welkom.


Liever lui dan moe, dat blijkt hier soms toch ook een motto!

Ineens 2 dieren, in dat eerste blogbericht, het is op slag duidelijk dat er nog geen kinderen in het spel zijn.

Welkom en hopelijk tot snel!